18.Ciąża to nie choroba a Miłość jak widać jest ulotna ... a nie to inna historia

Coś czuje że dużo z was już śpi , ale zaryzykuje i dodam naprawdę ostatnie już dzisiaj opowiadanie . 

Miłego Czytania :-) 

Następnego dnia obudziłam się o 7:00 , zobaczyłam że Mikołaja nie ma w sypialni . Poszłam do salonu tam znalazłam Mikołaja , ten gdy mnie zobaczył od razu do mnie podszedł , chciał mnie pocałować ale go odepchnęłam .

Co się dzieje ? – zapytał

Nie możemy być już razem – odpowiedziałam

Co , ale dlaczego ? – pytał

Mam dość twojej obojętności wobec mnie , nawet nie wiem czy mnie naprawdę kochasz czy tylko się mną bawisz – powiedziałam

Mikołaj bez słowa zabrał swoje rzeczy i wyszedł z mojego domu . Kochałam go , ale nie czułam tego by on mnie kochał , nie mogłam mu też powiedzieć o ciąży przecież on nie chciał dzieci . Ubrałam się , zjadłam śniadanie i w smętnym nastroju pojechałam na komendę , o 7:40 byłam na miejscu , postanowiłam wcześniej iść do ojca , miałam do niego sprawę i liczyłam że się zgodzi .

Hej tato mogę ? – powiedziałam zaglądając do jego gabinetu

Pewnie wejdź , Cześć córcia – powiedział mój ojciec

Mojemu ojcu nie umknął mój zły/smutny humor

Coś się stało ? – zapytał

Nie , a właściwie tak – powiedziałam

To mów słucham – powiedział zaniepokojony

Tato mógłbyś zmienić patrole ? – zapytałam

Ale dlaczego ? – odpowiedział

Nie chce pracować z Mikołajem – powiedziałam

Ale co się stało ? – zapytał

Odeszłam od niego – odpowiedziałam

Ale co się stało ? – zapytał

Nic , to co zmienisz patrole ? – powiedziałam

Dobrze zmienię , Mikołaj pojedzie z Drawską a ty powypełniasz raporty , pasuje ci takie wyjście ? – zapytał

Jeśli nie ma innego wyjścia to tak , dziękuje tato – odpowiedziałam

Wyszłam z gabinetu mojego ojca o 8:00 zaczęła się odprawa . Mój ojciec zgodnie z moją prośbą zmienił patrole , patrzyłam na Mikołaja był smutny i praktycznie nie obecny na całej odprawie ,ale nie przejmowałam się nim . O 8:20 odprawa się zakończyła i wszyscy wyszliśmy z pomieszczenia . Mikołaj i Emilka pojechali na patrol a ja poszłam do naszego biura wypełniać raporty . O 12:00 odwiedziła mnie Monika , która swoją wizytą bardzo mnie zaskoczyła .

Cześć Ola – powiedziała Monika

Hej – odpowiedziałam

Coś ty taka nie w humorze ? – zapytała

Rozstałam się z Mikołajem – odpowiedziałam

Dlaczego ? – zapytała zdziwiona Monika

On mnie nie kocha , jest dla mnie oschły i obojętny – powiedziałam

Ola Mikołaj to taki fajny facet – odparła Monika

Monika nie będę z kimś kto mnie nie kocha – rzekłam

No rozumiem cię – powiedziała Monika

A do tego wszystkiego jeszcze ta ciąża – powiedziałam

Jesteś w ciąży ? – zapytała

Tak , ale proszę cię nie mów nikomu – odpowiedziałam

Dobrze nie powiem , gratulacje . A Mikołaj wie ? – powiedziała

Nie , Mikołaj nie chce mieć dzieci dlatego nic mu nie mówiłam o tym że jestem w ciąży – odpowiedziałam

Myślę ze mimo wszystko powinnaś mu powiedzieć – powiedziała Monika

Pomyśle – odparłam

Monika zabrała kilka raportów i wyszła z biura , a ja wróciłam do nudnego wypełniania papierków . Około 13:30 na komendę wrócili Emilka i Mikołaj , gdy ich zobaczyłam wchodzących do biura od razu postanowiłam się z tamtąd ulotnić . Poszłam na stołówkę , w progu przywitała mnie Pani Zosia .

Witaj Olu , a gdzie to zgubiłaś Mikołaja ? – zapytała

Dzisiaj jestem bez Mikołaja i tak przez najbliższy czas będzie – odpowiedziałam

Rozumiem , nie pytam o nic – powiedziała Pani Zosia

Byłam jej strasznie wdzięczna , bo chociaż ona jedna nie zadawała pytań ,,A czemu ? , a dlaczego ? ‘’ itd.

Co ma pani dobrego dzisiaj na obiad ? – zapytałam i lekko uśmiechnęłam się do Pani Zosi

Dzisiaj moja droga mam mięsko mielone , pyzy , ziemniaczki i surówkę – odpowiedziała

To ja poproszę kilka pyz i surówkę oraz sok jeśli można – powiedziałam

Poszłam do wolnego stolika i usiadłam przy nim . Po kilku minutach Pani Zosia przyniosła mi moje zamówienie . Około godziny 13:45 do stołówki wszedł mój ojciec i podszedł do mojego stolika .