8.Praca, dom , Monika , wypadek , zadowolona z siebie Emilka

Skończysz je z Mikołajem innym razem – powiedział ojciec wstał i wyszedł

Ja po 10 minutach skończyłam jeść , odniosłam Pani Tosi talerze i poszłam na górę . Przebrałam się i o 15:30 wyszłam z komendy . Gdy wychodziłam usłyszałam przypadkiem jak Emilka z kimś rozmawia przez telefon w pewnym momencie powiedziała imię ,,Mikołaj” już wiedziałam z kim rozmawia przez telefon . Wsiadłam do auta i odjechałam w stronę domu . Po 24 minutach byłam już w domu . Przebrałam się , usiadłam na kanapie i zaczęłam oglądać TV . Około godziny 18:20 usłyszałam pukanie do drzwi , to była Monika . Gdy jej otworzyłam była wyraźnie zasmucona

Monika , stało się coś ? – spytałam niepewnie

Ola , Mikołaj miał wypadek na motorze jest w szpitalu – odpowiedziała Monika

Zrobiło mi się słabo w jeden chwili nie myślałam o niczym innym tylko o Mikołaju

Co z nim ? – zapytałam

Podobno nic wielkiego mu się nie stało , ale został w szpitalu na obserwacji – odpowiedziała mi Monika

W którym szpitalu leży ? – zapytałam

Choć zawiozę cię – odpowiedziała

Wyszliśmy z mojego mieszkania i wsiadłyśmy do radiowozu . Po 10 minutach byłyśmy w szpitalu . Szybko weszłam na oddział i spytałam gdzie leży Mikołaj

Dzień Dobry chciałabym się dowiedzieć gdzie leży Mikołaj Białach – zapytałam pielęgniarkę która właśnie przechodziła

A Pani jest kimś z rodziny ? – odpowiedziała

Jestem z policji – powiedziałam i pokazałam odznakę

Pan Białach leży w Sali 20 , pierwsza sala za rogiem po prawej stronie – powiedziała pielęgniarka

Dziękuje – odpowiedziałam i poszłam w miejsce wskazane przez pielęgniarkę

Gdy doszłam pod salę Mikołaja usłyszałam głos , damski głos … to była Emilka , zastanawiałam się czy wejść do jego Sali . Sama nie wiem jak ale Mikołaj mnie zauważył

Olaa ! – krzyknął z Sali Mikołaj

Hej – powiedziałam wchodząc do Sali

Widziałam to spojrzenie Emilki typu : ,,Po coś tu przyszła ?”

Jak się czujesz ? – spytałam

Dobrze , nic strasznego mi się nie stało – odpowiedział Mikołaj ciągle spoglądając na Emilkę

Cieszę się ze nic ci nie jest , musze już iść – odpowiedziałam i wyszłam z jego Sali

Olka , czekaj – krzyknął Mikołaj , ale ja już nie zwracałam na to uwagi

Szłam korytarzem i płakałam , przed szpitalem czekała na mnie Monika , która jak tylko mnie zobaczyła szybko do mnie podeszła