SERIA PIERWSZA 1.Problem Mikołaja

Właśnie skończyliśmy z Mikołajem służbę i zbieraliśmy się do domów … zauważyłam że był jakiś smutny, nieobecny zresztą był taki przez całą służbę ale wcześniej nie mieliśmy okazji pogadać .

Mikołaj stało się coś ? Od rana jesteś jakiś smutny – spytałam zaniepokojona

Nic się nie stało – odpowiedział mi Mikołaj

Wcale mu nie uwierzyłam wiedziałam , że coś się stało ale postanowiłam nie naciskać

Ok. nie chcesz to nie mów , pa do jutra – odpowiedziałam lekko smutna

Wyszłam z biura gdy byłam już na parkingu policyjnym i miałam wsiadać do auta usłyszałam za sobą znajomy głos

Ola zaczekaj – krzyknął Mikołaj wybiegając z komisariatu

Po chwili znalazł się obok mnie

Ola przepraszam – powiedział skruszonym głosem

Nie masz za co , nie chciałeś mi mówić to nie – odpowiedziałam

Chciałam wsiąść do auta , ale mnie zatrzymał

Nie gniewaj się – powiedział smutny Mikołaj

Mikołaj co się dzieje ? – spytałam zaniepokojona

Nie dogaduje się z Kamilą , coraz częściej nie mam ochoty wracać do domu – powiedział coraz smutniejszy Mikołaj

To o to chodziło z tą torbą , wyprowadziłeś się z domu prawda ? – spytałam zaciekawiona

Tak , miałem jej dość … ciągle robiła mi awantury o byle co – odparł Mikołaj

Spałeś na komendzie – powiedziałam

Skąd wiesz ? – spytał

Widziałam mokry ręcznik a w naszej łazience przybory do golenia – odparłam

Widziałam że zrobiło mu się głupio

Mikołaj mam pomysł – rzekłam

Jaki ? – spytał z zaciekawieniem

Zamieszkasz u mnie , moja kanapa w salonie to nie jakiś luksus ale lepsze od fotelu w komendzie – powiedziałam

Olka chyba oszalałaś jak to będzie wyglądało ? – odparł

Normalnie , już nie przesadzaj i nie chce słyszeć odmowy – powiedziałam stanowczo

Ale… - chciał coś powiedzieć , ale mu przerwałam

Nie ma żadnego ale , powiedziałam nie chce słyszeć odmowy . Aspirancie Białach proszę odmaszerować po swoje rzeczy czekam tu na ciebie – odparłam z żartem